Odszedł Piotr Bernhard.
Zmarł podczas akcji w Pamirze.
Piotr był wieloletnim członkiem SMN, wspinał się, zdobywał jaskinie, uprawiał kolarstwo górskie i pływał kajakiem. Zginął oddając się swojej pasji.
Jego marzeniem było wejście na 50 alpejskich szczytów 4 tysięcznych na 50 urodziny. Zabrakło mu niewiele. Odszedł w wieku 50 lat.
Koleżanki i Koledzy,
Z przyjemnością zapraszamy na obchody 65 – lecia SGW Wrocław.
Impreza okolicznościowa odbędzie się w terminie 18-19 września 2021 w domu wypoczynkowym Gigant, ul. Sanatoryjna 5 w Międzygórzu.
Szczegóły organizacyjne i plan obchodów zamieścimy niebawem na naszej klubowej stronie.
Z Taternickim Pozdrowieniem,
Zarząd SGW Wrocław
Ś.p. Jan Waszkiewicz, przyjaciel SMN, matematyk, samorządowiec, podróżnik. Jego pogrzeb we Wrocławiu w Wielką Środę, 31 marca, Msza Św. o 12.30 w kościele na Ul. Monte Cassino p.w. Świętej Rodziny, potem pogrzeb na pobliskim cmentarzu na Sępolnie. Żegnaj Janie! Bóg Cię przyjmie, a przyjaciele będą pamiętać!
Piotr Wojciechowski
Odszedł nasz Kolega i Przyjaciel śp. Ryszard Paluch. Był kierownikiem wielu wypraw, w tym wprawy na dno Afryki.
Zarząd SMN
W dniu 25 stycznia 2021 roku w Warszawie odszedł nasz Kolega i Przyjaciel śp. Andrzej Ostromęcki.
Pogrzeb Andrzeja 10 lutego, Msza św. pogrzebowa o 11.00 w Kościele p.w św, Karola Boromeusza na Powązkach w Warszawie.
Niech odpoczywa w pokoju –
Krzysztof Cena
Od niedawna na polskiej Wikipedii istnieje hasło ogólne „Sekcja Grotołazów Wrocław”:https://pl.wikipedia.org/wiki/Sekcja_Grotołazów_Wrocław, a także indywidualne biogramy 29 członkiń i członków, które są „linkowane” do hasła ogólnego:https://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Członkowie_Sekcji_Grotołazów_Wrocław
Hasło ogólne, „Sekcja Grotołazów Wrocław”, wymienia na razie najważniejsze informacje do wczesnych lat 70. XX wieku. Można i należy więc je uzupełniać osiągnięciami w latach następnych i aktualnych. Jedynym kryterium jest istnienie opublikowanych źródeł, które trzeba wymienić w przypisie. Wystarczy jedno-dwa zdania byle z przypisem.
Część indywidualnych biogramów istniała wcześniej i niezależnie od hasła SMN, bo odnosiły się do n.p. naukowców lub artystów. Tym dopisano link do SMN i nieco informacji, co osiągnęli w jej barwach. Odnosi się to, dla przykładu, do biogramów Teresy Janasz i Janusza Rabka . Ale i te biogramy można dalej uzupełniać, byle istniały cytowalne źródła. Wszystko zależy od oceny, czy i jak dodatkowa informacja pasuje do już istniejącego biogramu. W pracach Wikipedii może uczestniczyć każdy, byle się zalogować.
Wśród obecnych 29 biogramów istnieją niedawno utworzone biogramy członkiń/członków, którzy zapisali się głównie wybitnymi osiągnięciami górskimi lub jaskiniowymi n.p. Joachim Wachowicz czy Janusz Fereński.
Istnieje mnóstwo nienapisanych jeszcze biogramów z lat późniejszych, aż do dnia dzisiejszego Osiągnięcia SMN i jej członków w końcu XX wieku i na początku XXI wieku były przecież ogromne. Zachęcam serdecznie do pisania nowych biogramów!
Najlepiej wzorować się formatem i stylem na którymś z istniejących już biogramów. Jak już wspomniałem, dla Wikipedii może pisać każdy.
Wszystkim życzę Wesołych Świąt, zdrowego Nowego Roku i spotkania w 2021 na nieco przesuniętym w czasie Jubileuszu 65-lecia SMN –
Krzysztof Cena (członek SMN od 1956)
W dniu 10 maja 2020 roku odszedł nasz kolega Marcin Chlebowski, członek
Sekcji Matki Naszej od 1982 roku.
Uroczystość pogrzebowa odbędzie się w dniu 21 maja o godz. 14 na
cmentarzu przy ul. Bujwida.
Zostanie ona poprzedzona Mszą Świętą w kościele pw. Św. Wawrzyńca (obok
cmentarza).
Rodzina zwraca się z prośbą aby zamiast kwiatów złożyć datek na rzecz
Karkonoskiej Grupy GOPR.
Wojtek Augustyn
Z przykrością zawiadamiamy, iż 3 kwietnia br. odszedł od nas Janusz Fereński – taternik, alpinista, himalaista, gorotołaz, honorowy członek Wrocławskiego Klubu Wysokogórskiego. Miał 78 lat.
Wspinał się w m.in. w Tatrach, Alpach, Hindukuszu, Kaukazie, Pamiro-Ałaju oraz w Karakorum i Himalajach. Był współodkrywcą Jaskini Czarnej.
W 1975 r. był kierownikiem wyprawy KW Wrocław w Karakorum, podczas której, 28 lipca, pięciu członków zdobyło dziewiczy na ten czas Broad Peak Middle (8011 m). Było to pierwsze w historii wejście polskiej ekspedycji na ośmiotysięczny szczyt.
W 1976 r. uczestniczył w wyprawie na drugi szczyt świata K2 (8611 m). W 1980 r. kierował wyprawą na Manaslu (8156 m).
Janusz był aktywnym działaczem naszego klubu. Swoją osobą zasilał również szeregi PZA. Posiadał uprawnienia instruktora alpinizmu. Był odznaczony brązowym medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Wiosną tego roku dużą grupą grotołazów z Polski wybraliśmy się do Meksyku, aby dołożyć parę metrów do meksykańskiego Systemu Cheve. Większa część ekipy przyjechała wcześniej (26.03-12.04.2019), natomiast ja (Ewelina Raczyńska) i eMCe (Michał Macioszczyk) dojechaliśmy nieco później (10.04-5.05.2019) i zdążyliśmy się minąć z kolegami z WKTJ tylko w ich ostatni dzień pobytu. Sama wyprawa jest bardzo długa, w porównaniu do naszych europejskich, ponieważ trwa ponad 2 miesiące (startuje zazwyczaj około połowy lutego i trwa do końca kwietnia/początku maja).
Baza wyprawy Cheve znajduje się na wysokości ok 2800 m npm w masywie Sierra Juarez, w północno-wschodniej części stanu Oaxaca. Bazówka znajduje niedaleko od głównego otworu Cheve.
Podczas swojego pobytu ekipa WKTJ działała w rejonie Campu 2 wspinając się hakowo do obszernej sali, pozostawiając tam otwarte tematy eksploracyjne oraz prowadziła poszukiwania przewiewu i kontynuacji w zawalisku Mad Hatter (poszukiwania suchych ciągów omijających syfony na dnie jaskini) w okolicy Campu 3.
Czas spędzony na Campie 3 został spożytkowany na gruntowne przeszukanie zawaliska Mad Hatter. Odkryto i skartowano około 300m w bocznych odnogach zawaliska. Podążając za przewiewem w górę Mad Hattera udało się ostatecznie przedostać do korytarza wypełnionego wantami, nazwanego później Mad Cows Slaughterhouse o długości blisko 500m i dalej kontynuującego się. Największym osiągnięciem wyprawy jest jednak odkrycie wielkich rozmiarów sali, a właściwie skrzyżowania korytarzy, przechodzących z każdej strony w zawaliska. W wielu miejscach udało się prześlizgnąć przez nie do następnych sal i korytarzy.
Jednocześnie ekipy WKTJ działały również w jaskiniach Snake Pit, CL6 oraz prowadzone były poszukiwania powierzchniowe.
Zaraz po przyjeździe ja i eMCe odbywamy kilka “rozgrzewkowych” wyjść do jaskini SnakePit w celu poszukiwania kontynuacji korytarzy. W dniach 15-17.04 zespół w składzie Ewelina, eMCe, Matthew (USA), Claire (Canada) odbył tak zwany “warm-up trip”. Był to transport sprzętu i jedzenia do Salmon’s Ladders (w połowie drogi między Camp 1 i 2) oraz działania z Campu I. Celem wyjścia było wspinanie hakowe w bocznym ciągu jaskini Palomitas, w okolicach połączenia z Cheve*.
*Jaskinia Osto Palomitas została przyłączona w tym roku do Sistema Cheve w wyniku czego, Cheve osiągnęła głębokość 1520m. Osto Palomitas stała się tym samym najwyższym otworem Cheve. W związku z czym Cheve plasuje się na 10 miejscu wśród najgłębszych jaskiń na świecie oraz na 2 miejscu na półkuli zachodnej (zaraz po Huautli, która znajduje się po drugiej stronie masywu Sierra Juarez).
19 kwietnia ja, eMCe i Bev (USA) ruszamy na Camp 3 (ok -1200m). Podczas eksploracji skupiamy się na przeszukiwaniu przodków, kartowaniu oraz szukaniu innych możliwości w korytarzu Mad Cows Slaughterhouse. Byliśmy już ostatnim zespołem na Campie 3 w tym roku, więc zadaniem całej ekipy było również posprzątanie biwaku i wyniesienie całego sprzętu na powierzchnię, deporęczując po drodze mokre partie jaskini. 24 kwietnia byliśmy na powierzchni.
To był już koniec wyprawy dlatego na powierzchni nadal pozostało sporo pracy, aby sprawić, żeby nie został po nas ślad bytności. Po ”zjechaniu” z bazy do Cuicatlan cieszyliśmy się meksykańskim jedzeniem oraz pojechaliśmy wszyscy, do niedalekiego, bardzo urokliwego miasta Oaxaca. Natomiast dla mnie i eMCe to jeszcze nie był koniec pobytu w Meksyku, został nam jeszcze ponad tydzień, żeby zamoczyć stopę w Pacyfiku, zobaczyć delfiny czy żółwie słoniowe…i wiele innych ciekawych miejsc:).
Polecamy wybrać się do Meksyku choć raz w życiu! Będzie co wspominać, a stan Oaxaca choć jeden z biedniejszych, jest wyjątkowo zróżnicowany przyrodniczo, ma wiele miejsc historycznych wartych odwiedzenia i przepyszne jedzenie!
W wyprawie udział wzięło kilka narodowości: Amerykanie, Meksykanie, Słoweńcy, Rosjanin, Szwedzi, Marokańczyk, Szwajcarka, Kanadyjczyk, Rumuni, Anglicy i Polacy.
W składzie 'Polish Team’:
– Asia Haremza (WKTJ)
– Michał Amborski (WKTJ)
– Kuba Kujawski (WKTJ)
– Zbyszek Tabaczyński (WKTJ)
– Bogdan Guzik (WKTJ)
– Adam Łada (WKTJ)
– Michał Macioszczyk (WKTJ)
– Witek Hoffmann (WKTJ)
– Sonia Dudziak (WKTJ)
– Kasia Biernacka (SW)
– Ewelina Raczyńska (SGW)
Autor: Ewelina Raczyńska, Sonia Dudziak
Zdjęcia : Ewelina Raczyńska, Michał Macioszczyk
Rozpoczynamy nowy kurs taternictwa jaskiniowego!
Pierwsze spotkanie odbędzie się 20 listopada 2019 r. o godzinie 19.00 w Dużej Sali Wykładowej Instytutu Biologii Środowiskowej na Uniwersytecie Wrocławskim przy ul. Sienkiewicza 21.
Będzie to spotkanie organizacyjne, na którym opowiemy o programie kursu .
Zapraszamy!Wyloguj się
