Tego roku kalendarz znów nas rozpieszczał –  pierwszy i trzeci maja wypadał we wtorek i czwartek. Można było jechać w świat na cały tydzień! Jak się ostatecznie okazało, dla nas tegoroczna majówka miała trwać nie tydzień, a aż dwa i ogarnąć swym zasięgiem pół Europy:).

Swoją podróż zaczęliśmy od wstąpienia do Krakowa po Tomiego, który znów organizował ogólnopolską Wielką Speleomajówkę na Bałkanach (w zeszłym roku odbywała się ona w Rumunii – TUTAJ jest świetna relacja Daniela Furgała (SGW), który w niej uczestniczył), tym razem w Serbii. I to był nasz punkt wycieczki nr jeden, dla Tomiego (i pozostałych kilkudziesięciu osób) na tydzień, dla nas tylko na chwilkę, bo w pierwszej kolejności postanowiliśmy skorzystać z dobrze zapowiadającej się aury i pojechać na 4 dni do nieodległej Bułgarii.

Etap 1: Bułgaria

Naszym celem był bardzo popularny na Bałkanach wapienny rejon wspinaczki wielowyciągowej – Вра̀ца, pol. Wraca. Znajdziemy tam zarówno wspinanie po jednowyciągowych drogach sportowych (do 8c), jak i wyśmienite wspinanie wielowyciągowe – drogi osiągają nawet długość 350 metrów (ok. 13 wyciągów). W przewodniku opisano ponad 500 dróg, w tym ok. 250 ubezpieczonych. Uważajcie z wyceną dróg, mieliśmy bowiem wrażenie, że autorzy pomylili się o około 1,5 stopnia! Droga podejściowa do właściwej już drogi wspinaczkowej miała być III-kowa, a okazywała się być często tradową IV+! Bądźcie zatem ostrożni w wyborze dróg:). Podejścia do dróg maksymalnie zajmowały 1,5 godziny. Z dróg zejście jest drogą ferratową, ścieżką lub po prostu konieczny jest wycof.

Bardzo spodobało się nam też bułgarskie podejście do biwakowania. W bliskiej okolicy było mnóstwo darmowych miejsc na namioty, z dostępem do wody, często też toalety. A nieodległa miejscowość okazała się świetnym miejscem na spróbowanie bardzo taniego i pysznego bałkańskiego jedzenia.

W ciągu tych kilku dni udało nam się pokonać kilka dróg tradowych 150-250m, o różnych skalach trudności. Jak ktoś ma dość tłumów w Paklenicy polecam w zamian wybór tego właśnie spokojnego rejonu.

Etap 2: Serbia

Po 4 dniach planowano dołączyliśmy do ekipy Tomiego, która przez te parę dni zdążyła odwiedzić i zaporęczować już sporo okolicznych jaskiń. Tomi załatwił nocleg na terenie działającej szkoły podstawowej, gdzie na podwórku mogliśmy rozbić nasze namioty.

Pierwszego dnia przyłączyliśmy się do grupy, która postanowiła zobaczyć okoliczne góry na granicy serbsko-rumuńskiej. Za radą Tomiego zahaczyliśmy do Băile Herculane w Rumunii. Miejscowość uzdrowiskowa z wodami leczniczymi i gorącymi źródłami, znana również przez wspinaczy. Klimaty niezapomniane:). Rzecz jasna nie omieszkaliśmy też nie wstąpić do krótkiej, ale bardzo pięknej jaskini Pestera Ponicova.

Kolejny dzień – idziemy do jaskini Rakin Ponor, najgłębszej serbskiej jaskini o głębokości -286m ustalonej nurkowaniem, a zejście na sucho możliwe jest do poziomu –256m. Szybka akcja w sprawnym zespole daje nam jeszcze czas tego dnia na spróbowanie pysznej kuchni lokalnej.

Polecam bardziej szczegółowy i ciekawszy opis odwiedzonych jaskiń serbskich podczas tej majówki przygotowany przez klubowiczów “Nocka” – TUTAJ.

Etap 3: Francja

Po całym tygodniu na Bałkanach musieliśmy się przemieścić w trójkowej ekipie z Grupy Ratownictwa Jaskiniowego (Ewelina Raczyńska, Tomasz Pawłowski i Michał Macioszczyk) do Francji. Mieliśmy bowiem uczestniczyć w stażu ratownictwa jaskiniowego organizowanego przez francuski SSF.
Czekała nas długa podróż przez przepiękną, południową część Europy…

Szczegółowa relacja z tego wyjazdu znajduje się na stronie PZA TUTAJ.

Relacja: Ewelina Raczyńska

Uczestnicy wyjazdu:

Bułgaria: Ewelina Raczyńska (SGW), Michał Macioszczyk (eMCe, WKTJ)
Serbia: Ewelina Raczyńska (SGW), Michał Macioszczyk (eMCe, WKTJ),Tomasz Pawłowski (Tomi, STJ) oraz cała ekipa od Tomiego;
Francja: Ewelina Raczyńska (SGW), Michał Macioszczyk (eMCe, WKTJ), Tomasz Pawłowski (Tomi, STJ), Paweł Jeziorny (Bajorny, JKJ), wszyscy GRJ (Polskę reprezentowali także ratownicy GOPR (Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego) , CSGR (Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego w Bytomiu) oraz BOA (Biura Operacji Antyterrorystycznych Policji))

PS. Podziękowania dla Tomiego za ogromne zaangażowanie w organizację serbskiej Speleomajówki, dzięki!

[Pokaż pokaz slajdów]

Nasz klubowy kolega potrzebuje pomocy w dalszym leczeniu po przebytym udarze. Wspomóżmy Mateusza w jego dalszej walce o powrót do zdrowia przekazując 1 %  podatku lub darowiznę na rzecz Fundacji Avalon z dopiskiem „Jodłowski, 8553”. 

KRS: 0000270809

Cel:  Jodłowski, 8553

Więcej informacji na temat pomocy Mateuszowi znajduje się na stronie Fundacji Avalon [tutaj]

Zarząd SGW

Zmarł Jan Trumpus.
Wieloletni   Członek Sekcji Matki Naszej. Niezmiernie zasłużony dla eksploracji  Jaskini Niedźwiedziej w Kletnie.  Przez wiele lat był pierwszoplanową  postacią w środowisku ludzi zajmujących się działalnością jaskiniową w Masywie Śnieżnika,  aktywizującą  lokalne środowisko  grotołazów. Był inicjatorem szeregu przedsięwzięć eksploracyjnych. Człowiek niezwykle życzliwy i błyskotliwy, nieoceniony towarzysz.
Będzie Go  nam bardzo brakowało.

Jan Trumpus zostanie pochowany we Wrocławiu na Cmentarzu Grabiszyńskim w piątek 27 października o godz. 15.00.
Wojtek Augustyn

O godzinie 18.00, według ustaleń, postawiliśmy punkt „H” w pełnej gotowości i oczekiwaliśmy pierwszej drużyny. Spodziewaliśmy się jej około 20.00. Mniej więcej o tej właśnie porze się zjawili.. a potem kolejni i kolejni.. i się zaczęło. Jak się okazało, chwilę na odpoczynek mieliśmy dopiero po 6.00 rano!

Zadanie na naszym punkcie trzeba było sobie wylosować – spośród czterech, które oznaczone były przyrządami: poignee, shunt, croll i rolka. Mimo szczerych chęci z naszej strony, sugerowania najłatwiejszych i zmieniania oznaczeń i tak najcześciej drużyny wybierały najtrudniejsze i najbardziej czasochłonne – wejście po prusikach i sprawdzenie co kryje się w zawieszonej na drzewie czarnej torbie.. Niestety nie było tam cukierków, jak niektórzy sądzili – pomyślimy o tym następnym razem!

Najrzadziej wybierane było zadanie z węzłami, a szkoda, bo to właśnie jego dotyczył przeciek. Za to prawie nikt nie miał z tym większych problemów!

Najwięcej emocji dostarczyło zadanie z zaciskiem i to tutaj padało najczęściej zadawane nam pytanie: „mamy przez to przejść??” Przechodzili!

Czwarte zadanie, przejście przez most linowy, nie było takie łatwe, o czym przekonali się Ci, którzy zostali wytypowani do jego zrobienia. Górna lina była specjalnie luźna i nie pomagała w przejściu. Byli tacy, co uparli się przejść to sami i zawisali raz brzuchem, raz plecami nad ziemią. Ostatecznie chodziło o to, żeby pozostali członkowie drużyny pomagali i podpierali z dwóch stron. Sposoby na to były różne – zdarzało się, że ktoś był całkiem niesiony na plecach!

Niektórzy z jękiem rozpaczy witali nasz punkt, szczególnie o 5.00 nad ranem. Na szczęście byli i tacy, którzy specjalnie zostawali u nas dłużej, żeby zaliczyć pozostałe zadania.

A teraz dobra wiadomość – nie trzeba czekać do kolejnego „Tropiciela”, żeby powisieć na linie albo zmierzyć się z zaciskiem. Zapraszamy do nas do klubu i na kurs! Takie atrakcje mamy tu na co dzień, a od Święta dużo, dużo więcej!

Zdjęcia drużynowe i z wykonywania zadań na naszym profilu na fb: https://www.facebook.com/SekcjaGrotolazowWroclaw/

W najbliższą sobotę 23.04 będzie można nas spotkać na terenie parkingu Centrum Handlowego Borek, gdzie odbędzie się Piknik 4 Żywioły.

W ramach żywiołu Ziemia, razem ze Speleoclub Wroclaw, będziemy opowiadać o wyprawach do wnętrza Ziemi, jak sięgnąć dna i kto może zostać troglodytą.

Zapraszamy!

My będziemy tam w sobotę, a na niedzielę zapraszamy w imieniu Speleoclubu Wrocław.

W imieniu obecnego Zarządu chciałabym wszystkich poinformować o zbliżającym się Walnym Zebraniu Członków Sekcji Matki Naszej, na którym to zostanie wybrany nowy zarząd i komisja rewizyjna.
Data zebrania przewidziana jest na dzień 13 kwietnia 2016 roku, na godzinę 18:00. Tym razem odbędzie się ono w dużej sali wykładowej, w Instytucie Biologii Środowiskowej, Uniwersytetu Wrocławskiego na ul. Sienkiewicza 21 (obok Ogrodu Botanicznego).

Przypominam, że aby wziąć czynny udział w zebraniu należy być członkiem klubu i nie zalegać ze składkami.

Zapraszam do wglądu statutu Sekcji, aby każdy członek był świadomy praw i obowiązków.

W razie pytań lub wątpliwości, proszę pisać na maila: sgw@sgw.wroc.pl

Z taternickim pozdrowieniem

W imieniu Zarządu

Ewelina Raczyńska

W sobotę, 3 października 2015 r. odbyło się wielkie świętowanie 60-lecia klubu SGW. To doniosłe wydarzenie w dziejach Sekcji Matki Naszej miało miejsce w schronisku „Orzeł” w Górach Sowich. Wesoła, głośna, a zarazem sentymentalna impreza  na długo pozostanie w sercach biorących w niej udział członków Sekcji oraz licznych gości.

To zacne wydarzenie zawdzięczamy Kasi Witkowskiej – wieloletniej członkini SGW, która brawurowo je zorganizowała. Dzięki niej  wielu starszych klubowiczów spotkało się po latach, a grotołazi mogli wymienić się doświadczeniem, wysłuchać ciekawych historii o dużych odkryciach jaskiniowych oraz powspominać dawne czasy.

Obchody trwały od samego rana. Rozpoczęły się mszą świętą w kościele Św. Marcina w Sokołowcu. Msza została odprawiona w intencji zmarłych grotołazów. Następnie, po przepysznym obiedzie, wszyscy obecni zebrali się na pokazach filmów, zdjęć z wypraw i akcji jaskiniowych. Prelegenci z entuzjazmem opowiadali o szczegółach swoich dokonań. Po kolacji obecny prezes klubu SGW Krzysztof Furgał oficjalne ogłosił rozpoczęcie obchodów 60-lecie klubu SGW.

Nie zabrakło licznych przemówień i wspomnień. Głos zabrali m.in. prezes, Piotr Wojciechowski, Krzysztof Cena. Po przemówieniach, ku zaskoczeniu uczestników jubileuszu, szczególnie tych najmłodszych, wspaniali i cenieni, z dużym stażem grotołazi zorganizowali prześmieszny spektakl – Trio Marconi, w składzie: Piotr Wojciechowski, Krzysztof Cena, Janusz Fereński, Mateusz Jodłowski, Kazimierz Sokołowski, Jerzy Stryjecki, Zbigniew Kościelny. Cała sala miała niesamowitą zabawę, wybuchy śmiechu co chwilę przerywały przedstawienie.

Roman Bebak przygotował specjalnie na imprezę zagadkę ?zdjęciową?. Na pięknie oprawionej fotografii widać było grotołaza wspinającego się po drabince w ?jakiejś? jaskini… Należało odgadnąć, kim jest ten grotołaz. Jak się okazało, nikt nie zgadł, więc nie podam odpowiedzi, a znam ją na pewno:)

W trakcie obchodów zorganizowano również zbiórkę pieniędzy, przeprowadzając aukcję (przedmiotem aukcyjnym była 3-litrowa butelka Jack Daniell’s). Pieniądze z aukcji zostaną przeznaczone na cele statutowe.

Oczywiście 60-lecie nie mogło obyć się bez muzyki. Były tradycyjne pieśni grotołazów oraz  skoczna muzyka, przy której klubowicze bawili się do białego rana. Nieobecni mogą tylko żałować, że ich tam nie było:)

Z taternickim pozdrowieniem
Dagmara Zadrożna

Z przykrością informujemy, iż  zmarł nasz drogi przyjaciel śp. Marek Mich.
Pogrzeb odbędzie się w piątek (24.07.2015 r.) o godzinie 09.00 na cmentarzu Komunalnym w Leśnicy przy ul. Trzmielowieckiej.

„Umiera się nie po to, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej”
Paulo Coelho